zostań na dłużej

przytul się
do mnie
na dłużej

podejdź
i wtul,
rwąc słowo.

nie śpiesz się
- po nic
słowami

i szybkim
oddechem,

czas rani
więc zostań,
nie zwlekaj.

dotknij
ustami,

zostań.

kochaj,
kochanie
kochaniami.

samemu sobie

Nie chce mi się

nawracać

prosić, lub przekonywać

do zmiany zdania.

Nie chce mi się

bezustannie czekać,

aż wrócisz, podejdziesz

choć w formie pytania.

Znudziły mnie już formy

gesty, moje boje.

Znudziły mnie już nawet

przeprosiny,

choć tak po prawdzie

winny to być Twoje.

Znudziły mnie fochy,

których już genezy

znać nie chcę,

a wiem tyle tylko, 

że obrażam 

westchnieniem,
że obrażam gestem.

Już obecność moja

(jak zauważyłem)

staje się problemem.

Moje milczenie, cokolwiek

jest niedopomyśleniem.

Mam dosyć,

tak ogólnie,

w szczególe,

jeśli mam być szczery.

Przeszkadzam
Wam,
Tobie.

Zostawcie mnie więc
samemu sobie,

I idźcie
bardzo proszę,

z Panem Bogiem.

?

weź

przyciągam Cię
do siebie, w ramiona

to takie naturalne,
to takie normalne,

smak,
zapach,
zwykły dotyk.

Zamykam oczy.
aby Cię w dłoniach
ułożyć i zmieścić.

Teraz już sobie
przypomniałem.

Wiesz, że
się nie boję,
wiesz że
nigdy się
nie bałem.

dla nie

spoglądam za nią;
uczesaną,
rozczochraną,
pewnie szczęśliwą,
tą-nie-tą samą.

Dla niej zostałem
chyba cieniem
- niebytem
może nieistnieniem.

To za daleko
To zbyt blisko

na wyciągnięcie dłoni
do jej twarzy.

Po co więc?
dla nic
dla nie
bo
się nie zdarzy.