obraz kontrolny

obraz kontrolny

to brak reakcji

obraz kontrolny

obraz stagnacji

nic nie mówimy

nic nie robimy

tylko piszemy

tylko patrzymy

obraz ten jasne

daje sygnały

tak, aby oczy

się nie spotkały

lub żeby dłonie

się nie dotknęły

i usta

aby nie zapragnęły

nic nie mówmy

tylko piszmy

nic nie róbmy

patrzymy

Codzienność

Codzienność
jest jak diabeł
co spowszedniał

spotykam ją
od szóstej z rana
do późnej nocy
- jest taka sama.

Nie muszę się umawiać
na spotkanie
Zabiegać o nią - też nie muszę
by czuła się kochana
Nie muszę...

Codzienność
przyjdzie sama

i nie poczuję
gdy znów wpadnę
w jej ramiona

Nie będzie dla mnie
ciepła,
chłodna
nie będzie cierpka
słodka, słona

po tym ją tylko poznam,
że to Ona.

Zimne ryby

Ilu z nas mówi wprost to o czym tak naprawdę myśli? W towarzystwie, w prywatnej rozmowie. Omijając pewne tematy jest łatwiej, mówić o niczym, bagatelizować - jest łatwiej. Staje się to pomysłem na całe życie.
Jednocześnie wartościujemy i boimy się osób, które "mają własne zdanie".
Paradoks społeczny.
Preferujemy osobniki podobne, to właśnie te niewyróżniające są dla nas bezpieczniejsze.
Indywidualiści mogą zaskoczyć, zagrozić, choć z drugiej strony intrygują, pociagają.
To typowe.
Typowe, że o tym nie mówimy.