złodziej

gdy jesteś obok

sam nie wiem gdzie wzrok
mam kierować,
sam nie wiem jak dobrać
słowa,
sam nie wiem czy dłoń wyciągnąć
po dotyk
czy tak po prostu
skraść go,
w sobie
dla siebie schować

jak zwykle przypadkiem
kocham Cię
i kradnę

uśmiech,
zapach
słowa

jestem złodziej
wybacz
przebacz

nic nie znaczę
to słowa
tylko
słowa

zostaw

kocham Cię
wiem, że nie rozumiesz
tego słowa
wiem,
że śmieszy Cię,
to grzech, że
jestem
obok.

lecz
zobacz,
proszę,

nie,
tak,
wspólnie
da
się

Odejdź,
i
Wejdź

mocniej
ze mną
wprowadź,

Zostaw
mnie.

Proszę.

Nie potrafię.

z sobą samym

wracasz
do mnie,
a
jesteś u siebie

nie jest
to żadna dla mnie
zmiana

dziś,
dajesz
ulotną nadzieję

jutro,
się
śmiejesz

To nie prawda,
że zobojętniałem,
że obojętnieję

choć,
może
czasami

gdy spalam się

jestem
z sobą,
z niemyślami

i boję się,
że tak zostanę
bez Ciebie

umrę samym.

a Ty
nawet nie zauważysz

zabawa

Miała
dobry ubaw
z niego.

Przyjacielu,
mój kolego...

Dobrze było
w obietnicach,

czasem trochę
pozachwycać,

czasem
olać.

Wszystko
jednak
bez pokrycia.

Tak
dla
zgrywy,
dla zabawy.

Odszedł więc.

Dobrze!

I tak się
nie umiał
bawić.