Podglądacz

chciałbym

dotknąć
nocnych barw

poczuć ust
i smak
i kształt

wgryźć się w szyi
słodki zapach

poczuć piersi
szybsze bicie

włosów całun
za przykrycie

tali Twojej
objąć
łuk

chciałbym

ad maiorem Dei gloriam

Wstałem rano,
zjadłem śniadanie to samo
i
"do roboty!"

Sterta papierów
przerzucona
kilka telefonów
rozmów bez liku

w domu
obiad,
trochę śmiechu trochę krzyku

ułożyłem do snu dzieci
w końcu własne
na tapczanie
spanie
sen bez snu
po prostu spanie.

g ł u p o t a

przeraża - na drodze
intryguje - we mnie i w Tobie
ciekawi - przez okno
bawi - jak gorzko i słodko!
zasmuca - post factum
osacza jak romans
sąsiada z sąsiadką
w
gazecie
radiu
i telewizorze
tak chce
tak wie
tak potrafi
tak mogła by móc!
tak mogła by móc!
mogła - ale
jakoś nie może.

s e x o m a c h i o

bez większego znaczenia,
sensu.

z potrzeby,
nawyku do przyjemności.

bo
to
lubię

i czy muszę się tłumaczyć
księdzu?

można zgłupieć.

* * *

Coś do mnie mówisz
coś bez większego znaczenia

widzę tylko
ruch warg

W czerwonym świetle stopu
samochodu z naprzeciwka

Patrzę w Twoje oczy

Jesteś tak daleko
jesteś tak bliska

Tragediante & Comediante

Dzień Świstaka.
Dobry film, obejrzałem go dziś ponownie. Przyjaciele się krzywią, a żona nie chce oglądać ze mną starych ogranych komedii. Dlaczego?
Oczekuje(my?) na "nowy film", który coś przyniesie, zmieni i stanie się ciekawym tematem podczas następnej dyskusji. Bull shit.
Dlaczego "stara komedia"? Dla mnie ma urok, związany z moim "dzieciństwem". W święta Bożego Narodzenia w TV zawsze leciał "Witaj Święty Mikołaju" z Chevy Chasem lub właśnie "Dzień Świstaka" z Billem Murrayem. Mogłem to oglądać co roku i co roku się z tego śmiać. Teraz oglądam je z bardziej dojrzałej perspektywy (przynajmniej tak mi się wydaje). Okazuje się, że przerysowane zdarzenia często w taki właśnie sposób pojawiają się w naszym codziennym życiu. Pozornie dla nas nie śmieszne, lub nawet tragiczne - u obserwatora wzbudzają salwy śmiechu. Trafiają się codziennie, niektóre ukrywamy tak aby nikt niepożądany się o nich nie dowiedział, gdyż zburzy to nasz pomnikowy wizerunek osoby poważnej co samo w sobie jest wartością. Inspektor Clouseau grany przez Petera Sellersa jest tu moim (że tak powiem) faworytem. Film leci własnym biegiem wydawać by się może na pierwszy rzut oka, że to jakaś sensacja, być może nawet nudnawa ale do czasu gdy... Wkracza Inspektor Clouseau i wszystko się wali, pali i w ruinę obraca - czegokolwiek się nie dotknie. Nawet sprzątając wciągnie papugę do odkurzacza!

Co z tego wszystkiego? Po co o tym piszę? Otóż po to - nie bierzmy życia na poważnie. Ono się zaczęło i kiedyś się skończy.
Ważne jest aby przeżyć je dobrze a moim zdaniem zawsze od tragedii lepsza jest komedia choć być może z tego bloga wynika coś innego, za co aŁtor szczerze przeprasza.

* * *

Dlaczego tęsknię
za Tobą?
Myślałaś podobnie?
czy tylko ja to zmyśliłem
by czuć się z tym dobrze
- a źle z tym się czułem.

Dlaczego tęsknię
-to banał pytanie!
jak;
Dlaczego kocham
nie mówiąc
- "kochanie" ?

Tak minie jak życie
o niczym rozmowa
czy powiem?
czy powiesz?

te słowa
bez słowa.

Nic ponadto.

Robię codziennie to co wydaje mi się za słuszne i co do mnie należy, jednak pod koniec każdego dnia wydaje mi się, że czegoś nie zrobiłem, coś mnie ominęło w zapełnionym dniu, w którym zionie pustką.
A przecież wszystko było w porządku, dzionek upłynął jak wiele innych przed nim - na pracy, z rodziną - a jednak...

"Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"".
Łk 17, 5 - 10

... i nic ponadto.

Kogo to obchodzi?

Wydawało mi się, że wiele widziałem. Myliłem się.
Oglądałem niedawno scenę bezprzykładnego okrucieństwa, zupełnie pozbawioną emocji, zimną i wyrachowaną.
Przez myśl przeszły mi wiadomości z wydarzeń, konfliktów które na co dzień dotykają wielu osób. Mowa tu o winnych lub nie, nie ma zupełnie sensu bo czy taka śmierć ma sens?
W Czeczenii mordują rodziny bez względu na wiek i płeć, mocarstwu potrzebne jest kilka km ziemi więcej. W Birmie zabijają bo kto im zabroni, władza musi się przecież utrzymać? W Afryce dzieci rozstrzeliwują dzieci na skalę masową. W Iraku jak nie zginie kilkanaście osób w zamachu to szkoda nawet o tym wspominać, grunt że mam ropę do samochodu.

Zabijają pojedyńczo, masowo, czym popadnie i jak popadnie, bez i dla celu lub dla ideii.
Dlatego pytam się, dlaczego ten świat jest taki popieprzony?

Patrzę w ekran TV mętnym wzrokiem żrąc popcorn i biorę w tym mimowolny udział. Jestem współsprawcą bo się temu nie przeciwstawiłem, jestem współodpowiedzialny i Ty również bo nie czujesz się współodpowiedzialny.

Tango Milonga

TANGO MILONGA

Muzyka: Jerzy Petersburski, słowa: Andrzej Włast
piosenka z repertuaru Stanisławy Nowickiej
(rewia Warszawa w kwiatach, kabaret Morskie Oko, 1928 lub 1929)

Refren: Tango milonga, tango mych marzeń i snów,

Niechaj me serce ukołysze!

Tango milonga, jak dawniej grajcie mi znów,

Zabijcie tę dręczącą ciszę!

Żegnajcie dawne wspomnienia,

Żegnajcie burze i serc uniesienia,

Czas wszystko odmienia,

Kochanko ma, żegnam cię, wspomnij mnie!

Tango milonga, tango mych marzeń i snów,

Niechaj ostatni raz usłyszę.

Ciągle słyszę, jak to śpiewa..

.



Klip Wideo za uprzejmą zgodą Jurek46pink YouTube

Wynalazca

"dr Roger Kusch, wynalazca urządzenia do eutanazji. Kusch przedstawił ostatnio urządzenie pensjonariuszom domu starców w Hamburgu"(za TVN24)"

Dzieje się. Aby odejść, możemy położyć się w wygodnym łóżku, nacisnąć przycisk i bezboleśnie umrzeć.
Znów myślę o śmierci mojego ojca, który zmarł na chorobę nowotworową. Przez okres jej trwania tj. trzech lat byłem przy nim, każdego dnia siedząc przy jego szpitalnym łóżku. Byłem przy nim jak on przy mnie przez moje życie. Pomimo cierpienia nigdy nie poprosił o to aby go nie leczyć, lub o to żeby już z tym skończyć. Miał dla kogo żyć, miał ciągle jakiś cel do zrealizowania, chociaż osiągnął ich tak wiele i stracił tak wiele.

Prawdopodobnie nigdy nie przypuszczał, że tak odejdzie. Miał wielkie poczucie humoru. Śmiał się mówiąc, że w kościele ludzie śpiewają; "(...) od nagłej niespodziewanej śmierci uchroń nas Panie - a kto chce wolno umierać?" - pytał. - Nikt. Chcemy aby odbyło się to możliwie szybko i możliwie bezboleśnie.
Dał mi przykład, że można żyć godnie i tak umrzeć. Dziś wiem, że była to jego ostatnia lekcja, lekcja z życia której nigdy nie zapomnę.
Proszę Boga aby gdy nadejdzie mój czas mógł być silny jak on i nie odszedł jak usypiany zastrzykiem w klinice zwierzak.
Przychodzimy w bólu na ten świat i w bólu z niego odchodzimy.

But w bycie.

Niezwykle rzadko zatrzymuję się aby pomieszkać 5 minut przed burzą lub przed zachodem słońca.

Okazuje się że Esencja Życia w moim przypadku złożona jest z zadań do wykonania, z których chciałbym dobrze zdać ten życiowy egzamin, tak aby nie zawieść samego siebie i nie zawieść tych przedemną, przed którymi stanę kiedyś i będę bardziej lękał się ich oceny niż Jego Samego.

Equus polonus sum!

Stało się!
Wsiadłem na konia! Jechałem sam, pierwszy raz. Wspaniałe uczucie dla mnie, mniej dla konia. Ale cóż... Kolejnym razem jako nawiązkę za cierpienie niesienia ponad 100kg człowieka przyniosę mu a właściwie jej(!) marchew.
Człowiek na koniu czuje się inaczej. Zupełnie dziwne uczucie. Wiem, że pomimo tego, że bolą mnie pewne rejony ciała (hehe...) powtórzę to i osiągnę taki poziom aby móc całkowicie samodzielnie pojechać na typowy spacer.
Co jest w jeździe konnej takiego co przyciąga? Na pewno jest wiele odpowiedzi. Dla mnie faceta miasta jest z pewnością inność, w której zawiera się zapach końskiego potu, bolące nogi i odparzone dupsko. Siedzisz na zwierzęciu mającym 170 - 180 cm w kłębie. Prowadzisz potem tą górę na wybieg, szczotkujesz, rozkulbaczasz. W stajni śmierdzi tak cudownie, że nie chcę wychodzić. Żyć nie umierać! Odrywam się od papierkowej roboty. zapominam. Jest koń i ja. Klepię ją po szyi i wiem, że dostałem dziś największego żarłoka i lenia w klubie - klacz Filadelfię, której na jeździe niewiele zależy i robi ze mną co chce - czyli więcej stoi niż jedzie a jedzie gdzie chce, nie ja! Wydaje mi się, że mamy podobne charaktery.
Niedługo kolejna przygoda i zanosi się ponownie na spotkanie z Filadelfią. Czuję że to ona uczy mnie jak się zachować ale droga do pełnego porozumienia będzie jeszcze długa.

Koniem dla nich istnienie! - Trzeba znać ogiera;
Pięści słucha, czy pieśni, czy rwie się w step czy w tłum;
I umieć nie spaść, kiedy piersi pęd rozpiera
A spadłszy, szepnąć jeszcze - equus polonus sum!
J. Kaczmarski

Nie bardziej prawdziwy niż Ty

Dodryfował do wybrzeża Holandii, ma ponad 2.5 metra wzrostu. Monstrualna kopia zabawki mieszcząca się normalnie w dłoni z niecodziennym napisem "no real than you are".

Jak tam trafił - przypadkiem czy celowo?















Zresztą czy to ważne?

Istotne jest, że budzi zainteresowanie a o to dzisiaj chodzi. Ludzie przyjeżdżają żeby go obejrzeć, zrobić fotkę z wakacji. Dotknąć czegoś zupełnie abstrakcyjnego czego nie powinno tam być.

A on jest nie bardziej prawdziwy niż Ty.

Człowiek musi sobie czasami polatać.

Popadłem ostatnio w moralizatorski ton. Zrobiło się ni to śmiesznie ni to strasznie. Tymczasem rzeczywistość jest zgoła inna, głupawa rzecz by można. Człowiek zastanawia się do czego życie prowadzi, w którym prym wiedzie wszechogarniająca rutyna nakreślona wytyczonymi i niejako zaprogramowanymi zajęciami. Jak tak dalej pójdzie to umrę również w sposób wcześniej zaprogramowany, a w zasadzie prawdopodobnie zaprogramował to już Stwórca.
Dlatego aby od rutyny uciec, człowiek postanowił być chytry jak rosomak i wymyślił wakacje. Niby wszystko ok, ale spróbuj dostać marne dwa tygodnie urlopu! Dostaliśmy tylko jeden, więc spiesznie spakowaliśmy się przygotowując wczasy w górach chili jednym z dwóch dostępnych middle class kierunkach północ&południe. Na tym już etapie pojawiły się pierwsze niepokoje. Mielonka czy zestaw obiadowy? Dochodząc do ugody wyruszyliśmy. Droga jak droga - dziura, dziura, koleina, korek, zwężenie. Wszystkie remonty czas w wakacje zacząć ale sza dojechaliśmy w Tatry. Lokalizacja niezła, wychodek z widokiem na Giewont, siedząc można kontemplować bez potrzeby zabierania gazety ze sobą. Dzieci jak dzieci są w górach chcą nad morze.

Pierwsze wrażenia:

Krupówki. Szkoda gadać, żal patrzeć. Tłok jak w Tokio niezależnie od godziny. W upale topi się nawet kostka brukowa. Furorę robią wszelkiej maści grajkowie na byle czym byle po co. Podobnie portreciści z bożej łaski, mimowie, itp. wszystko to otoczone tłumem łasych na sensację dowolnego formatu ceprów.
Gdzie się wybrać (z dziećmi)?
Morskie Oko - komu życie miłe i nie chce się zatruć spalinami i kurzem z parkingu lub wleźć w końską kupę niech sobie odpuści.
Aquapark - nowa rozrywka w Zakopcu - nieźle, nieźle ale nad jeziorem taniej. Żeby rodzinka się pobawiła z godzinę trzeba wywalić min. z 60 zł. Zjeżdżalnie - w porzo poza 20 min. staniem w kolejce do najlepszej (czyt. najwyższej), z której w czasie efektownego 35 sek. zjazdu myślałem, że to już moje ostatnie chwile a lądowanie pomimo że do wody do miękkich nie należało. Już ja ich...
Knajpy, puby i cukiernie - tu poszaleliśmy. Oczywiście z dziećmi można poszaleć ale na lodach w Macu, żona tradycyjnie wszystko byle z kremem i słodkie więc ciastkarnie. Zewsząd dobiega jednak wspaniały zapach pieczonych baranów, przesycony piwem pitym na wolnym powietrzu.
Gubałówka - wjazd kolejką. Żadna atrakcja ale atrakcja obowiązkowa. Stojąc na niej podziwiamy mrowisko na krupówkach, ciesząc się że jesteśmy tu a oni tam.
Dolina Strążyska - to już coś. Z dala od męki miasteczka i za symboliczną cenę wstępu. Kanapki + zapas piciu obowiązkowo. Obcowanie z prawie dziką przyrodą i strumień.
Pogoda jak nic wciąż dopisywała + 35 C, bierz smołę gotuj.
Dzieci szczęśliwe (kiedy pojedziemy nad morze?), żona zadowolona (ale kasy poleciało!), ja się cieszę (jak wrócimy - odpocznę -aha).

A w domu nudno potwornie nudno, mówi się trudno i do pracy. Kwiatki przeschły, śmieci leżą gdzie upadły. Pozostały zdjęcia, trochę górskiego powietrza w słoiku i miłe wspomnienia.
Już w wyobraźni widzę całą familyję na nartach, za niedługo rzecz jasna.

Ergo

Człowiek musi sobie czasami polatać.

Zakopane A.D. lipiec 2007r.

J III S - Castrum Doloris

Odwiedzone Groby Królewskie na Wawelu zrobiły na mnie duże wrażenie - w szczególności sarkofag Jana III Sobieskiego. Przed wejściem wyobrażałem sobie wybudowane przepyszne, godne króla miejsce spoczynku. Tymczasem obłożona z wierzchu folią, stojąca pod rusztowaniem, z uwagi na remontowane wnętrze grobowe, kamienna skrzynia trumienna wmurowała mnie obok niej w ziemię. Otóż stanąłem przed spoczywającym królem, za którego czasów Rzeczypospolita była rzeczywistą liczącą się w świecie potęgą. Jego czyny były oczywistym wyrazem troski o ojczyznę a także ówczesną Europę.
Natomiast porażki osobiste i polityczne J III S nie przesłoniły mi obrazu króla lecz przeciwnie - stworzyły wizerunek człowieka z krwi i kości.

Stałem tak w grobowej ciemnicy spoglądając na sarkofag kryjący jego szczątki i rozmyślałem nad słowami księdza Załuskiego, który po śmierci Jana III pisał:

" Zdaje mi się, że schodzimy razem z nim do grobu, sława ojczyzny z nim stała i z nim przepadła. Nosił koronę królewską tak, że powadze królewskiej dodał więcej świetności, niż od niej nabierał. Nie bez podstawy lękam się, że wraz z jego zgonem umrze i dzielność Polaków. "



Splendor i Majestat
Rzeczypospolitej
Chwała rycerstwa
mroku całunem stulona.

Współcześnie od wieków
w Wawelskiej spoczywa Kaplicy.
Gdzie honory należne
odbiera - Ciszy.

Wawel lipiec 2007


Wyszedłem na zewnątrz, oślepiło mnie słońce, na wawelskim dziedzińcu straszny rwetes wielonarodowych nacji, temperatura + 35 C.

Kącik babuni z cyklu - Rozpoznawanie kubeczków na chodniku

Widziałem błaznów na ulicy
z gitarą bez strun dźwięku
w ubraniu mima sfarbowanym w złoto
- byle z kubeczkiem na chodniku.

Widziałem błaznów na ulicy
męczącym jakieś kiepskie pieśni
byle jak i byle po co
- byle z kubeczkiem na chodniku.

Widziałem błaznów na ulicy
odrysowujących w karton twarze
kreskę po kresce
- byle z kubeczkiem na chodniku.

Widziałem błaznów na ulicy
co jeden lepszy od drugiego
wszystko w Zakopanym
z ziarnem tajemnicy
wszystko w Zakopanym
pozbawione Jego

- byle z kubeczkiem na chodniku.

Zakopane lipiec 2007

w mieście nie widać gwiazd

Wychodzę na balkon
nocą.

Świerszcz gra o snach
kasztan szepce coś po coś
latarnie otula mdły mak.

Podemną bez twarzy twarze
krzykiem chcą straszyć czas.

W mieście jest
niebo,
czerwone.
W mieście jest
niebo,
bez gwiazd.

Miejsce, którego nie ma

Jeżeli jest miejsce, którego
nie ma...
ergo
Jeżeli miejsca nie ma
- to istnieje...

Jeżeli jego tu nie ma,
czy wie, że ja teraz jestem?
czy w miejscu, którego nie ma
czeka na mnie?
czy nie zabłądzimy i odnajdziemy
się kiedyś?

w miejscu które nie istnieje,
i gdzie wszystko istnieje?

Pamiętam, że wątpił.
mówił, że wszystko się okaże
i że się dowie - gdy odejdzie

gdy mógł jeszcze śmiał się
głaszcząc mnie po głowie

Wiem, w ciemności widzisz więcej
bo jej tam nie ma.

Tacie.

Na wstępie.

WodaMineralnaGazowana

Bąbelek
orzeźwia umysł.
Łaskocze,
zastanawia

Sprawia,
że czuję się lepiej
gdy czuję się
gorzej.

Ich wielość
zmienia
naturę Wszechświata.

Ich wielość
sprawia,
że możesz.